கோகுலத்தில் ஒரு ஏகலைவன்: சிக்கு(ம்) கோலங்கள்....

Saturday, October 27, 2007

சிக்கு(ம்) கோலங்கள்....

**********************
ஒரு தடாக தாகத்தில்
தவிக்கிறேன் நான்...

பாவை நீயோ
தண்ணீர் குடத்துடன்..

ஓட எத்த‌னிக்கிறாய்
என்னைக் கண்டு....

தாவிப் பற்றுகிறேன்
உன் தாவணித் தலைப்பு...

தலைப்பு கிழிந்து
கையோடு வந்தது...

உறக்கத்தில் நான்
உதைத்துக் கிழித்த போர்வையில் இருந்து.....

*************************
நான் அழகாய் இருப்பதாய்
எல்லாரும் சொல்கிறர்கள்...

அவர்களுக்கு எப்படித் தெரிந்தது
நான் உன்னை நினைத்துக் கொண்டிருப்பது...

************************

நீ எப்போது பிறந்திருக்கிறாயோ
தெரியாது...

நீ எங்கே பிறந்திருக்கிறாயோ
அதுவும் தெரியாது...

எனக்கு
தெரிந்தது அனைத்தும்
ஒன்று தான்

நீ
எனக்காகவே பிற‌ந்திருக்கிறாய்...
******************
உன் இருதயம்
தொலைந்து போனதாய்
என்னிடம் சொன்னாய்...

இருக்குமிடம் சொல்ல‌
என் நெஞ்சின்
இடதுபுறம் தொட்டுக்காட்டினேன்...

இன்னமும் எதை நீ தேடுகிறாய்
என் சட்டைப்பைக்குள்....
*********************

முட்டாள் என்றென்னை
முன்மொழிந்தவளே..

சவமாகும் வரை
தவம் செய்தேன்
உன்னிடம் சாபம் வாங்க....

நீ யுத்தம் அறிவித்தபோது
நிராயுதபாணியாய்
நிற்கிறேன் நான்...

காரண‌ம் தெரியாமலே
கைப்பிடி போட்டுத் தந்திருக்கிறேன்
உன் கத்திக்கு....

என் இருதயம் தான்
நறுக்கப் போகிறாய்
என்று
இறுதிவரை உணராமல்....

இரும்பல்ல என் இருதயம்
அதனால் தான்
உன் வாள்வீச்சில் வலுவிழந்து
தொங்கிப்போய்விட்டது அந்த‌
தோற்கேட‌ய‌ம்....

குத்திக் காட்டுகிறேன்
என்பாய்...
இல்லையில்லை
நீ
குத்திய‌தைக் காட்டுகிறேன்...

வாள்பிடித்த‌ கைக‌ளில்
வ‌டு ம‌றைந்து போயிருக்க‌லாம்....
ர‌ண‌ப்ப‌ட்ட‌ இத‌ய‌மின்னும்
ர‌த்த‌ம் சொட்டிக் கொண்டேதான்
இருக்கிற‌து...

முட்டாள் என்றென்னை
முன்மொழிந்த‌வ‌ளே........

No comments:

Post a Comment

கவிதா நதியின் தோணித்துறையில்...

இந்த வலைப்பதிவின் ஆக்கத்திலும், ஒவ்வொரு பதிவின் பக்கத்திலும் நின்று ஊக்கமளித்த அத்தனை இதயங்களுக்கும் நன்றிகளோடு தொடங்குகிறேன்....

இந்த மண்ணில் விதையாய் விழுந்து, முளையாய் எழுந்து, தமிழ் மேகத்தின் ஆசிகளில் நனைந்து, புழுதியை பூசிக்கொண்டு வளர்ந்து,கிளைத்து, தழைத்து, தொழில்நிமித்தமாய் கிளைகளையும், கனிகளையும் மட்டும் அயல் மண்ணில் நீட்டுகிற நேரத்திலும், விதை விழுந்த இடத்திலேயே மண்ணைவிட்டு அகலாது நிற்கும் என் வேர்களின் முனகல்களே இந்த வலைப்பதிவுகள்..

என் கவிதையின் ஊற்றுக்கண் திறக்க என்னை கவிதை நதிநோக்கி ஆற்றுப்படுத்திய ஜீவன்களை நன்றியோடு நினைத்து நினைத்து நெகிழ்கிறேன்...

நான் செடியாய் வளரும் பொழுதுகளில்... சிரித்தது, அழுதது, கோபித்தது, காதலித்தது என்று எல்லாமே என் மண்ணோடு தான்...

சொர்க்கத்தில் கொண்டுவிட்டாலும் மண்புழு மண்ணைத்தான் குடையும் என்பதைப் போல.. நானும் குடைந்திருக்கிறேன்.. கிடைத்தவற்றை எல்லாம் இங்கே அள்ளிவந்திருக்கிறேன்... இதில் காதல் எழுத கவிதையில் விற்பனை நோக்கில் கற்பனை செய்திருக்கிறேன்.. என் மண்ணின் நிகழ்வுகளை கட்டுரைகளாய் அசைபோட்டிருக்கிறேன்.. இந்த வடிவபேதங்கள் எல்லாம் புனைவிற்கான என் வசதி கருதியே செய்யப்பட்டவை...

இந்தப் பதிவுகளில் ஏதாவது ஒரு மூலையில் நீங்களும் இருக்கக்கூடும்... தேடித்தான் பாருங்களேன்.. உங்கள் இதயத்தில் அலைகிளப்ப முடிந்தால் நான் வலைவிரித்ததன் பயனை அடைந்த்தாய் எண்ணி ஆயிரம் முறை அகமகிழ்வேன்...

நட்புடன்,
ஏகலைவன்...