கோகுலத்தில் ஒரு ஏகலைவன்: காதல் முதல் காதல் வரை

Wednesday, January 30, 2008

காதல் முதல் காதல் வரை

கைகளில் ஏந்திக்கொள்
இல்லையேல்
அணைத்துவிட்டாவது போ..

முனகிக் கொண்டேயிருக்கிறோம்
செல்பேசியும் நானும்...

******************************

இந்த உலகிற்கு வருவதற்காக‌
நீ உடைத்தது
உன் தாயின் பனிக்குடத்தையா?
இல்லை பாற்குடத்தையா?

***********************

என்னுடைய தவங்கள் எல்லாம்
உன்னிடம் வரம் வாங்க அல்ல

உன்னையே வ‌ர‌மாய் வாங்க‌த்தான்...

*********************************

கடிதத்தின் மீது ஒட்டியிருக்கும்
அஞ்சல் தலை மாதிரி
இதயத்தில் நீ

எடுத்துவிட்டால் மதிப்பில்லை அதற்கு....

********************************

உன் இதழ்களின் அழைப்புக்காக‌
காத்திருந்தபோது தான் வந்தது
உன் அழைப்பிதழ்

"அவசியம் வருக" என்ற வாசகத்துடன்...

*********************************

பூங்காக்களில்
காதலைச் சொல்லலாம் தான்...

ஆனால்
பூங்காவிடமே எப்படி??

*********************************

உன்னால் சாமிக‌ளுக்குள் ச‌ண்டை...

நீ மார்போடு அணைத்து வ‌ரும்
ப‌ரீட்சை அட்டையில்
யார் இட‌ம் பிடிப்ப‌து என்று...

***********************************

தூங்கும் குழந்தை சிரித்தால்
க‌ன‌வில் க‌ட‌வுள் வ‌ந்த‌தாக‌ சொல்கிறார்க‌ளே

நான் தூக்க‌த்தில் க‌ண்ண‌டிக்கிறேனாம்
நீ தானே வ‌ந்த‌து...??

**********************************

சாப்பிடும் போது நீ
சாமிக்கு என்று சொல்லி
த‌னியே எடுத்துவைக்கிறாய்...

நானோ
உன‌க்கு என்று சொல்லி
வாயில் போட்டுக்கொள்கிறேன்...

நீ இருப்ப‌து என்னுள் தானே...

*********************************

க‌ன‌வுக‌ளில் மிர‌ட்டிவிட்டுப் போகின்ற‌ன‌
தேவ‌தைக‌ள்...

எங்க‌ள் வீட்டுப் பெண்ணை
எப்ப‌டி நீ காத‌லிக்க‌லாம் என்று...

************************************

சூரியனுக்கு தமிழன்
பொங்கல் வைக்கிறான்..

நீயோ
தமிழனையே
பொங்க வைக்கிறாய்.......

**********************************

1 comment:

Unknown said...: கைகளில் ஏந்திக்கொள்
இல்லையேல்
அணைத்துவிட்டாவது போ..

முனகிக் கொண்டேயிருக்கிறோம்
செல்பேசியும் நானும்...

"விக்கி கொண்டு இருக்கிறேன் நானும் சேர்த்து "

என்னுடைய தவங்கள் எல்லாம்
உன்னிடம் வரம் வாங்க அல்ல

உன்னையே வ‌ர‌மாய் வாங்க‌த்தான்..

"வரங்களே சாபங்கலாகும் போது இங்கு தவங்கள் எதற்காக..."; March 3, 2008 at 2:17 PM

Post a Comment

கவிதா நதியின் தோணித்துறையில்...

இந்த வலைப்பதிவின் ஆக்கத்திலும், ஒவ்வொரு பதிவின் பக்கத்திலும் நின்று ஊக்கமளித்த அத்தனை இதயங்களுக்கும் நன்றிகளோடு தொடங்குகிறேன்....

இந்த மண்ணில் விதையாய் விழுந்து, முளையாய் எழுந்து, தமிழ் மேகத்தின் ஆசிகளில் நனைந்து, புழுதியை பூசிக்கொண்டு வளர்ந்து,கிளைத்து, தழைத்து, தொழில்நிமித்தமாய் கிளைகளையும், கனிகளையும் மட்டும் அயல் மண்ணில் நீட்டுகிற நேரத்திலும், விதை விழுந்த இடத்திலேயே மண்ணைவிட்டு அகலாது நிற்கும் என் வேர்களின் முனகல்களே இந்த வலைப்பதிவுகள்..

என் கவிதையின் ஊற்றுக்கண் திறக்க என்னை கவிதை நதிநோக்கி ஆற்றுப்படுத்திய ஜீவன்களை நன்றியோடு நினைத்து நினைத்து நெகிழ்கிறேன்...

நான் செடியாய் வளரும் பொழுதுகளில்... சிரித்தது, அழுதது, கோபித்தது, காதலித்தது என்று எல்லாமே என் மண்ணோடு தான்...

சொர்க்கத்தில் கொண்டுவிட்டாலும் மண்புழு மண்ணைத்தான் குடையும் என்பதைப் போல.. நானும் குடைந்திருக்கிறேன்.. கிடைத்தவற்றை எல்லாம் இங்கே அள்ளிவந்திருக்கிறேன்... இதில் காதல் எழுத கவிதையில் விற்பனை நோக்கில் கற்பனை செய்திருக்கிறேன்.. என் மண்ணின் நிகழ்வுகளை கட்டுரைகளாய் அசைபோட்டிருக்கிறேன்.. இந்த வடிவபேதங்கள் எல்லாம் புனைவிற்கான என் வசதி கருதியே செய்யப்பட்டவை...

இந்தப் பதிவுகளில் ஏதாவது ஒரு மூலையில் நீங்களும் இருக்கக்கூடும்... தேடித்தான் பாருங்களேன்.. உங்கள் இதயத்தில் அலைகிளப்ப முடிந்தால் நான் வலைவிரித்ததன் பயனை அடைந்த்தாய் எண்ணி ஆயிரம் முறை அகமகிழ்வேன்...

நட்புடன்,
ஏகலைவன்...